Omgaan met agressie in de zorg

In de gezondheidszorg spelen emoties een grote rol. Patiënten en hun familie kunnen bezorgd zijn, of teleurgesteld of angstig. Ook frustratie en boosheid komen voor. Soms uit zich dat in agressief gedrag naar hulpverleners, zoals schelden, intimideren, bedreigen of kleineren. Als zorgverlener is het niet altijd makkelijk om daar goed mee om te gaan.

Kom je voor jezelf op en wijs je de patiënt de deur? Maar de patiënt heeft je toch nodig, je wil hem niet in de steek laten. Dan maar het verbale geweld incasseren?

Veel zorgverleners kiezen hiervoor. Niet omdat ze laf zijn, maar uit betrokkenheid bij de patiënt.

Voor My-doc heb ik een stappenplan gemaakt om systematisch om te gaan met agressie in de zorg. Ik heb het hier alleen over verbale agressie. Op het moment dat de agressie fysiek wordt, is je enige prioriteit je eigen veiligheid en het inschakelen van bewaking of politie.

Oorzaken van agressief gedrag

Om te beginnen is het goed om te begrijpen wat de oorzaken zijn van agressief gedrag. De belangrijkste redenen in de gezondheidszorg zijn:

Incasseren van tegenslag

De patiënt wil medicatie, een doorverwijzing of een spoedconsult en krijgt die niet. De patiënt kan hierdoor agressief worden. Soms is dit uit frustratie of onmacht, maar agressie kan ook heel berekenend worden ingezet.

Het gevoel niet gezien te worden

Wat voor ons routine is, is voor de patiënt misschien iets wat hij maar één keer in zijn leven meemaakt. Vergelijk het met je eigen leven. Stel dat de cateraar niet komt opdagen op je trouwdag. Voor de cateraar is dat een planningsfoutje, maar voor jou is het iets dat je je leven lang zal bijblijven. Dit verschil in beleving kan tot veel frustratie leiden.

Het gevoel dat verschillend wordt omgegaan met de regels

Het is goed te begrijpen dat mensen het niet fijn vinden als ze anders behandeld worden dan anderen. Bijvoorbeeld als iemand anders sneller wordt geholpen dan zij. Dat is de reden dat in de wachtkamers van de spoedeisende hulp valt te lezen dat mensen worden geholpen aan de hand van de ernst van hun letsel, niet alleen aan de hand van de tijd dat ze zitten te wachten.

Lees verder

Corona en klagen

Op het moment dat ik dit intyp, is het mei 2020. We leven in een bijzondere tijd. De Covid-19 epidemie en de noodzakelijke social distancing maken dat mensen nieuwe hobby’s oppakken.

En er is één hobby waar we nu heel veel energie aan kunnen besteden:

Klagen.

Geef het maar toe, klagen is gewoon lekker. We doen het graag. Het is een manier om contact te leggen met anderen. Het werkt zo goed, dat we zelfs gesprekken kunnen aanknopen met mensen die we niet kennen. Gespreksonderwerp nodig op het perron? Begin maar te klagen over de vertraging, of over het weer en je hebt meteen een gesprek.

Deze tekst heb ik geschreven voor het Radboudumc, dat mij toestemming heeft gegeven om het ook toegankelijk te maken voor niet-studenten en niet-medewerkers. Hartelijk dank daarvoor!

In deze Covid-periode zitten we vaak thuis te werken of te studeren. We hebben weinig contact en wat doen we vaak als we elkaar spreken? Vaak is dat klagen, blijkbaar is dat heel natuurlijk.

Lees verder

Twee epidemieën: Corona en eenzaamheid

Deze tekst heb ik geschreven voor het Radboudumc, dat mij toestemming heeft gegeven om het ook toegankelijk te maken voor niet-studenten en niet-medewerkers. Hartelijk dank daarvoor!

Op dit moment, voorjaar 2020, gaan twee epidemieën de wereld rond. De eerste is Covid, de ziekte die veroorzaakt wordt door het coronavirus. Social distancing is nodig om de Covid-uitbraak zoveel mogelijk in te dammen en ervoor te zorgen dat de gezondheidszorg overeind blijft.

De tweede epidemie is de eenzaamheid die wordt veroorzaakt of verergerd door de noodzakelijke social distancing. In deze kennisclip sta ik stil bij manieren om hiermee om te gaan.

Eenzaamheid en gezondheid

Sociaal contact is niet alleen prettig, maar ook gezond. Mensen die sociale steun ervaren, herstellen bijvoorbeeld sneller na trauma’s en operaties. Ze hebben een lager niveau van stress en hun pijnrespons is lager.

Sociaal contact is dus goed en we weten uit onderzoek dat eenzaamheid slecht is voor je geestelijke, maar ook je lichamelijke gezondheid.

Lees verder

Gastblog: Een ode aan de thuisblijver

Toine is 23 jaar en zit in het laatste jaar van de master Biomedical Sciences in Nijmegen. Hij heeft een column geschreven in het kader van een van zijn mastervakken. Ik vond die zo goed passen bij Wie helpt de dokter, dat ik hem heb gevraagd of hij hem beschikbaar wil stellen als gastblog.

Toine vond dat een goed idee, dus ik laat hem snel aan het woord!

“Thailand, wat was je heerlijk! #opzoeknaarmezelf #wereldreiziger”. Weer zo’n serie foto’s van de zogenaamd perfecte reis. Ze komen tegenwoordig vaker voorbij op mijn Facebook dan de reacties van de gemiddelde senior onder elke willekeurige activiteit van zijn/haar luttele tien vrienden. Wat is dat toch? Waarom leeft bij iedereen ineens de noodzaak om lang weg te gaan? En is het raar als ik dat niet heb?

Lees verder

Leren en bewuste onbekwaamheid

Ken je dat gevoel? Je bent enthousiast aan de slag gegaan om iets te oefenen of te leren, maar je loopt vast. Je probeert het op een paar andere manieren, maar ook die werken niet. Irritatie ligt op de loer.bewust onbekwaam

Misschien ga je twijfelen aan jezelf: “Ik heb zoveel dingen kunnen leren, waarom lukt dit dan niet?” Of je overweegt om het maar op te geven. “Zo belangrijk is het ook niet.”

Dan mag je jezelf feliciteren.

Je bent op dat moment namelijk “bewust onbekwaam“. Wat je wilt, lukt niet en je bent je daar heel bewust van. Zeker als je een perfectionistische inslag hebt.

Ik weet dat dat een vervelend gevoel is, maar het betekent dat je een belangrijke stap aan het zetten bent om iets te leren. Lees verder